آیه‌های خسته، آینه‌های شکسته / محمدجواد اکبرین

سعید تاجیک در پاسخ به پرسش‌های روزآنلاین من اون کسی که دست دوست دخترشو گرفته اومده بیرون، بستنی لیس می زنه، می خواد با کفش نماز بخونه ، دهنشو جر میدم. اینا مردم نیستن. توجه می کنی؟ این محاربه. باید اعدام بشه. شما آیه ۳۲ سوره مائده رو بخونین. میگه کسی که در مقابل پیغمبر خدا و دین خدا می ایسته، اینو باید دست و پاشو، خلاف همدیگه قطع بکنین. حکم خداست... کسی که در مقابل حکومت اسلامی صف آرایی می کنه، می خواد ارزش ها رو زیر پا بذاره باید تیکه تیکه اش کرد http://www.roozonline.com/persian/news/newsitem/archive/2011/april/13/article/-633cbc6435.html ------------------------------------------------------------ نوشابه امیری را برای مصاحبه حرفه‌ای و زیرکانه‌اش می‌ستایم؛ آثاری از جنس گفتگو با سعید تاجیک رئیس بسیج پالایشگاه تهران که با فحاشی به فائزه هاشمی شهرت یافت، به یادمان می‌آورند که در رویارویی با چنین پدیده‌هایی که در کارگاه‌های پرورش ایدئولوژیک پروار شده‌اند چه راه دشواری در پیش داریم استناد سعید تاجیک به آیه‌ای از سوره مائده، برای توجیه خشونت و حیوانیت گفتاری و رفتاری، کار تازه‌ای نیست و "سعید"های پیش از او هم چنین کرده‌اند سعید امامی با همین دست استنادات، قتل‌های زنجیره‌ای را رقم زد و سعید عسگر هم با استناد به آیه مورد نظر محمد تقی مصباح یزدی (60 سوره انفال) حجاریان را ترور کرد از آستین دین همه چیز بیرون می‌آید؛ اگر بیمار باشی آیه را بیمار می‌خوانی و چشم بر شأن نزول و شرایط صدور و تفسیر مدلّل می‌بندی و اگر سلامت باشی کلام خدا را انسانی می‌خوانی و اخلاقی می‌فهمی؛ مولانا در دفتر سوم مثنوی، دین را ریسمان می‌خواند اما ریسمانی که برای همگان مایه‌ی نجات و برآمدن از چاه نیست بلکه پاره‌ای از اصحاب قرآن، با این ریسمان به تهِ چاه می‌روند به جای آن‌که از آن برای بالا آمدن و چشم به آسمان گشودن بهره بگیرند زان كه از قرآن بسی گمره شدند زان رَسَن قومی درون چَه شدند مر رسن را نیست جرمی ای عنود چون تو را سودای سربالا نبود تازه نیست روایتِ آیه‌های خسته و آینه‌هایی که در آماج سنگ‌های زمینه و زمانه، شکسته و ایستاده‌اند... اینک در توضیح این استناد ناموجّه، دو نکته را به اشارت می‌آورم : یک 1: این آیه اساسا درباره مخالفان نظری و معترضان حکومت اسلامی صادر نشده است. زمینه صدور و شأن نزول آیه و رأی مفسران، بر آن است که مجازات وارده در این آیه، برای راهزنان و آدمکشان و آدم‌ربایان است و اینان مصداق تباه کنندگان زمین و محاربان با خدا و رسول‌اند. حتی برخی از فقیهان تأکید کرده‌اند که این مجازات، شامل کسانی است که عادت به آدمکشی و راهزنی کرده اند نه آنانکه تشکیلاتی و حرفه‌ای نیستند دو 2: اگرچه زبان این آیه در روزگار ما مصداق خشونت است اما در 14 قرن پیش، روشی مقبول برای مهار آدمکشان و راهزنان بود. "آیات تشریعی" را باید در بستر نزول‌شان فهمید و سنجید. و سرانجام سعید تاجیک بیش از این نمی‌فهمد؛ مجرم واقعی آنانند که به مجرمان، آگاهی کاذب بخشیده‌اند و آنان را به وعده الهی جنایت، بشارت داده‌اند
توسط: Mohammad Javaad Akbarein